Co Francesco robi z ludźmi?

Draco Maleficium

Dobre

I Kuncyfunko, ja się wcale a wcale z Ciebie nie śmieję, bo sama mam jeszcze gorzej przerąbane - perspektywa następnego Franka jest odległa jak horyzont, horyzont...

Franek wybitnie działa na budowanie mi nastroju. I jak sobie idę na kampus, w mptrójce ilekroć lecą "Kamienie" czy Dziadek na Grzybkach mam ochotę odgrywać Franka, chodzę skocznym krokiem z zacieszem i muszę bardzo panować nad sobą, żeby nie podskakiwać i nie wymachiwać łapmami niczym Franuś, o mimice twarzy nie wspominając. I dzisiaj wreszcie odmierzyłam dokładnie, ile zajmuje mi spacer w te i nazad - podczas drogi powrotnej przesłuchałam dokładnie dwa razy całą "Drogę Krzyżową" Wink

Co jeszcze Franuś ze mną wyczynia, to się nie nadaje do druku i tyle.

Kuncyfuna

To już jest paranoja jakaś...

Od niedzieli nie miałam w głośnikach niczego innego poza Frankiem. Cały czas o tym myślę.. Dzisiaj: najpierw w szkole widziałam faceta od W-Fu wyglądającego jak Dziadek. Potem na przerwie spotkałam kolegę, który przypomina mi Kocura. Następnie przejeżdżałam obok miejsca, gdzie są pokazane kierunki i km do różnych miast (w stylu Rowaniemi etc) no i oczywiście znajduje się tam też Perugia. No a potem w autobusie się wyświetliło "imieniny Franciszka".

Nie ma godziny, żeby coś nie przypomniało mi o Franku.. I bardzo rzadko są to tak jednoznaczne rzeczy jak dzisiaj. Z reguły wystarczy, żeby ktoś powiedział "dzięki" a ja od razu "FRAAANEK!"..

Findurka

Hymmm w pierwszym pozlotowym dniu na uczelni zostałam uznana za fanatyczkę jakąś... ale po moim całodziennym "dzięki dzięki dzięki" kilku osobom nieźle się wkręciła ta piosenka Very Happy

ale nikt ze mną nie chciał jej głośno śpiewać Razz

Kuncyfuna

Na angielskim słowo "habit" (nawyk) oczywiście skojarzyło mi się jednoznacznie i wywołało lekkiego banana. Poza tym na francuskim nieustannie mamy czasownik "habiter", co również kojarzy się z wiadomym czymś.

Dajcie mi lekarza!

Draco Maleficium

A ja dzisiaj na wystawie sklepu widziałam figurkę Frankaaaa! Chciałam nawet w jednej sekundzie wpaść i z miejsca kupić, taki fajny był. Ale potem popatrzyłam na cenę i przypomniałam sobie, że przecież mam oszczędzać. Trzeba za coś jeździć do Gdyni Wink

A w głowie muzyka z Franka pobrzmiewa mi już od tygodnia i wyjść nie chce, niedobra.

CeeToblerone

Ja aktualnie jestem na takim etapie, że nie mogę puszczać sobie muzyki z Franka. O nie. Wystarczy kilka dżwięków i siedzę zalana łzami, a trzeba się uczyć. Bo jak ocen nie będzie to i Gdynia zniknie gdzieś daleko, daleko... Noi kurcze człowiek siedzi nad książkami i tęskni i tęskni i co tu zrobić ???

Kuncyfuna

Dzisiaj u nas w szkole byli Jezuici. No i zadali pytanie, czy ktoś wie kim są Jezuici. Oczywiście wszyscy cicho, a oni "a kojarzycie Franciszkanów? No, to my jesteśmy podobni tylko inaczej ubrani.". Dwie lekcje później na teście z religii było pytanie "jaki tytuł ma sławna książka o św. Franciszku z Asyżu i jego uczniach"...

Echh.. Franek wciąż mnie prześladuje..

Kuncyfuna

Mamoo.. Jechałam sobie autobusikiem na angielski, prawie przysypiałam, i wtedy zobaczyłam na budynku napis "FRANKACH" i już tutaj ożywienie i radość, że Franek taki znany etc. Przeczytałam cały napis a tam "Raty niższe w złotówkach niż we frankach" Embarassed

Findurka

To napewno było o podwyżce cen biletów w Muzycznym Very Happy

znów słucham Drogi przed snem. codziennie, i nie mogę przestać. Zasypiam koło10. stacji Smile

ot, kojąco na mnie wpływa.

Kuncyfuna

Ja nie wiem, co ten Kościelniak zrobił, że Franek jest taki cudowny. Niby od jakiegoś czasu moja miłość jest uśpiona i nawet zaczęłam się obawiać, że mi przeszło, ale wystarczyło, że włączyłam sobie "Bal Maskowy" (ten na YT) i od razu wszystko wróciło, włącznie z zapachem sceny i tym "czymś" co się czuje, siedząc tam. Widziałam już trochę spektakli, szczególnie w ostatnim czasie i zauważyłam, że po żadnym nie czuję się tak, jak po Franku. I trochę szkoda, bo brakuje mi tej euforii, ochoty żeby gadać o spektaklu całą noc.. Nie miałam tak ani po PiBie, ani po Skrzypku, ani po Fame (którym byłam kiedyś naprawdę zachwycona).

Chcę na Frania! Sad