Czytelnia

margo

Oo, od dłuższego czasu poluję na "Cztery róże", póki co było mi dane przeczytać tylko kilka opowiadań z tego zbioru i większość przypadła mi do gustu. Uwielbiam taki czarny humor, absurd i groteskę. Być może rzeczywiście w większej ilości robi się to trochę niestrawne, mam nadzieję, że sama będę mogła się przekonać Smile

Ja teraz czytam "Dom dzienny, dom nocny" Olgi Tokarczuk. Właściwie sama nie wiem co to jest - raczej nie opowiadania, ale konkretnej fabuły też nie ma, bardziej coś jakby impresje (choć moja koleżanka twierdzi, że to książka kucharska i po części też ma rację Razz

), nie jest najważniejsze to co się dzieje, tylko atmosfera tych zdarzeń. W każdym razie klimat niesamowity, bardzo melancholijny i refleksyjny, mnie się podoba, ale chyba nie do każdego musi trafić.

Satka

W temacie o szkole mowa o tytułach, które straszą mianem "lektury szkolnej". "Zbrodnię i karę" czytałam dwa miesiące temu - jestem zachwycona powieścią i zafascynowana Raskolnikowem do dzisiaj. Trudno było mi się oderwać choćby na chwilę, książka jest ciężka, to prawda, ale warto. Teraz czytam "Idiotę" i przebrnąwszy przez pierwsze kilkadzieścia stron 'zapoznawania czytelnika z sytuacją', zaczyna być naprawdę wciągające. Zaczynają się wakacje, a lista czytadeł długa Smile

.

Draco Maleficium

Podczas mojego krótkiego pobytu w USA poczytałam sobie co nieco, m.in. "Wojnę światów" i "Niewidzialnego człowieka" H.G. Wellsa - polecam obie te powieści, zdecydowanie. Urzekło mnie to, że Wells - pomimo pisania w oczywisty sposób science fiction - osadza swoją akcję bardzo mocno i zdecydowanie w świecie rzeczywistym, co sprawia, że można z łatwością uwierzyć w najbardziej nawet apokaliptyczne wizje. Teraz czatuję na "Wehikuł czasu," między innymi (bo moja lista wakacyjnych lektur niebezpiecznie się wydłuża). Poza tym trafiła mi w łapki książka dosłownie wstrząsająca: "A long way gone. Memoirs of a boy soldier" Ishmaela Beaha. Jest to bardzo osobista spowiedź człowieka, który jako młodziutki nastolatek musiał uciekać przed rewolucjonistami w Sierra Leone, którzy spalili jego wioskę jak miliony innych i pozabijali większość mieszkańców, którzy nie zdołali uciec. Po miesiącach ciężkiej tułaczki bez rodziny, Ishmael wiele razy ocierał się o śmierć - aż do momentu, kiedy został wcielony do wojska w walce z rewolucjonistami i sam zaczął zabijać. Beah opowiada o swoich latach ucieczki i wojska z bolesną szczerością, nie usprawiedliwiając się, nie tłumacząc, jedynie podając suche fakty o masakrach, których był świadkiem/niedoszłą ofiarą/sprawcą. W chwili obecnej jest on jednym z czołowych mówców na temat udziału dzieci w wojnach i znanym działaczem mieszkającym w USA; moim zdaniem naprawdę warto wysłuchać, co ma do powiedzenia. Dawno już żadna książka tak mną nie wstrząsnęła.

wilhelmina

Ostatnio przeczytałam "Paragraf 22". Polecam. Jedna z lepszych książek jakie czytałam w tym roku. Dobry styl i całkiem dobre tłumaczenie. Dość realistyczna i konkretna książka. Wszchobecne szaleństwo i absurdy życia w amerykańskiej armii. Dużo śmierci i zaskakujące zakończenie. Stylistycznie podobna trochę do szkolnej lektury "Inny Świat" Gustawa Herlinga-Grudzińskiego.

Miałam krótki romans z Pratchettowskim Światem Dysku. Przeczytałam "Morta", "Kosiarza" i "Muzykę Duszy". Lubię humor Pratchetta, ale denerwuje mnie element charakterystyczny chyba dla wszystkich jego książek - przeskakiwanie między bohaterami i wydarzeniami. Ja jednak wolę skupiać się na dwóch, trzech postaciach, a konieczność czytania o postaciach, których nie darzę sympatią jest dla mnie udręką. Ciężko mi się skupić nad książkami Pratchetta. Cenię jego twórczość za perełki - np. postać Śmierci czy zabawę językiem. Jednak jego historie mnie nużą, a akcja rozwija się powoli. Mimo to, świat przez niego wymyślony jest ciekawy i barwny, za co też należy mu się uznanie. Ale co za dużo, to niezdrowo. Jeszcze kilka tytułów mnie intryguje, ale chyba po Pratchetta będę sięgać tylko co jakiś czas.

Teraz czytam "Lot nad kukułczym gniazdem". Dziwna książka. Opowiedziana z perspektywy wariata. Wszystko dzieje się w wariatkowie. Narrator denerwujący. Podoba mi się analiza ludzkich zachowań. Całość jest według mnie mocno oderwana od świata. Właściwie to jest taki świat w świecie. Również ciekawy styl oraz niespodziewane zwroty akcji (jeśli w przypadku tej książki o akcji można w ogóle mówić). Zostało mi jeszcze 100 stron do końca, ale chyba już teraz mogę wam polecić tę książkę.

Draco Maleficium

Właśnie przeczytałam "Koralinę" Neila Gaimana. "Gwiezdny pył" tego samego autora w ogóle nie przypadł mi do gustu, poza tym przeczytałam jeszcze tylko "Dobry Omen," który Gaiman napisał w duecie z Pratchettem, więc moja znajomość jego twórczości jest raczej znikoma, ale po "Koralinie" mam ochotę poznać ją niego bardziej dogłębnie. No i obejrzeć film, a także sceniczną adaptację, o której niedawno czytałam, bo historia z pewnością nadaje się na scenę, a okraszona muzyką i akcją dziejącą się bezpośrednio na naszych oczach, byłaby z pewnością przerażająca. Gaiman ma nietuzinkową wyobraźnię i tego mu nie można odmówić, a "Koralina," będąc w oczywisty sposób baśnią dla dzieci, jest także pełnoprawnym horrorem... Nigdy już nie spojrzę na guziki w ten sam sposób, powtarzając za Pterrym, którego rekomendacja widnieje na tylnej okładce Wink

Polecam.

Kuncyfuna

Właśnie kończę czytać "Fausta" i staję przed poważnym dylematem moralnym, otóż:
a) czy mam czytać kolejną lekturę obowiązkową (Zbrodnię i Karę, Dziady, tudzież inne tego typu)
b) czy oderwać się na chwilę od lektur (i tak wg. wymagań polonistki jestem o jedną wakacyjną lekturę do przodu) i zabrać się za "Idiotę" w celu zapoznania się z tą historią przed spektaklem, by łatwiej oglądało mi się (i rozumiało) spektakl..

...no i kac moralny chyba zostanie, bo coś czuję, że nie zdołam się oprzeć Idiocie...

Karina

Ja tam bym sie za Idiote wzięła Very Happy

Lektury nie uciekną Very Happy

Zresztą ja też się zastanawiam nad przeczytaniem Idioty Smile

Kuncyfuna

Lektury nie uciekną (a szkoda Smile

), ale przeraża mnie trochę to, jak straszą, że w tym roku pełno lektur, że i tak nie będziemy nadążać etc. Z drugiej strony, jak przeczytam "Idiotę" to później chyba będzie mi łatwiej ze "Zbrodnią i Karą"... to chyba podobny styl, prawda?

Karina

Kochana, lekturami sie nie przejmuj. Nauczyciele tak mają, ze straszą. Ze wszystkim spokojnie zdążysz Very Happy

A jak przypadkowo jakiegoś Nad Niemnem czy innego Potopu nie przeczytasz to też się świat nie zawali Laughing

Mam nadzieję, że Idiota będzie bardziej "normalny" niż Zbrodnia i kara, bo na ZiK wytrzymalam tylko do SPOILER morderstwa kobyłki END, po czym się poryczałam i stwierdziłam, ze dalej nie czytam XD

EDIT Ale te moje wypowiedzi są niepedagogiczne XD

Kuncyfuna

Nie spoileruj tu, bom jeszcze przed ZiK! Razz

Ja mam nadzieję, że zarówno Idiota jak i ZiK będzie "normalny" i fajny także dla mnie, bo wiele razy zaczynałam ochoczo czytać "fajną" książkę polecaną przez innych, a tu psikus i jednak taka fajna nie była. No ale nic. Rozprawię się z Faustem (oby jak najszybciej) i w poniedziałek wypożyczam Idiotę Very Happy

EDIT: W sumie jak się poryczałaś przy książce to fajnie. Ja lubię przeżywać to, co czytam/oglądam więc jest nadzieja, że mi się spodoba Very Happy

EDIT 2: Poprzedni edit zabrzmiał zbyt pesymistycznie... Ja jestem póki co (tzn. przed zajrzeniem za okładkę.. w sumie okładki też jeszcze nie widziałam) bardzo dobrze nastawiona do ZiK, tak więc chyba męczyć się nie będę.