Boyband

Satka

Beti ma rację jeśli chodzi o dobór fagmentów, wyobrażam sobie połączenie tych kawałków i wygląda to lepiej niż gotowy spot wyprodukowany przez teatr. Jest nudny i bardzo... statyczny, a Boyband taki totalnie nie jest Wink

.

Kuncyfuna

Tyy... Satko, widziałaś Boyband? :O

magnez

Beti, no tak źle to nie jest
a żeby zobaczyć JAK JEST to trza jednak na żywo ! Wink

Karina

Swoje wrażenia pospektaklowe pozwolę sobie rozpocząć od dość nieprzyjemnej refleksji frekwencyjnej. Otóż na wczorajszym spektaklu (o 15:30) pierwsze 5 rzędów było tylko częściowo zapełnione (w każdym rzędzie po bokach było kilka wolnych miejsc), natomiast w dalszych rzędach siedziały pojedyncze osoby. Innymi słowy teatr świecił pustkami. O ile mnie taki stan nie przeszkadza (im mniej osób na sali tym mniej osób do przeszkadzania) o tyle żal mi zespołu któremu chyba nienajlepiej się grało. Nie mam pojęcia dlaczego tak jest ale mam wrażenie, że w związku z tym dni Boybandu mogą być policzone…

…a szkoda, bo spektakl jest rewelacyjny Very Happy

Co prawda nie nazwałabym tego spektaklu musicalem, gdyż piosenki w Boybandzie stanowią bardziej dodatek niż konieczny element spektaklu (nie opowiadają konkretnej historii jak to zwykle bywa w musicalach) ale uważam, że jest to dodatek bardzo pożądany Smile

Cała opowieść składa się ze scenek poprzedzielanych piosenkami (występami zespołu Freedom). Od samego początku moją uwagę przykuły światła użyte podczas kolejnych piosenek. Były świetnie wyreżyserowane i tworzyły niepowtarzalną koncertową atmosferę.
Rewelacyjnie sprawdzały się też lasery (momentami przywodziły mi na myśl APK Smile

).
Gdzieś w sieci czytałam narzekania krytyków na scenografię. Może nie była ona za bardzo wyszukana, ale moim zdaniem była funkcjonalna i wystarczająca. Stałym elementem była scena (jak na prawdziwym koncercie Wink

), w kolejnych scenkach przed sceną dostawiano niezbędne elementy. Bardzo podobała mi się choreografia (choreografia „główna”, nie ta którą raczył nas boyband- choć ta też była ładna). Subtelnie podkreślała wszystkie utwory.
Problem mam ze strojami. Generalnie pasowały do spektaklu, ale mnie nie wszystkie przypadły do gustu.
Najmocniejszym (poza obsadą Wink

) elementem były dialogi i żarty w owe dialogi wplecione. Nie był to co prawda humor na niewiadomo jakim poziomie, ale sądzę, że nie każdy spektakl musi być mega skomplikowany- taka lżejsza rozrywka też się czasem przydaje Wink

.

Scena po scenie opisywać nie będę, bo po pierwsze nie pamiętam jak to po kolei wszystko szło, a po drugie większości rzeczy po prostu opisać się nie da- trzeba zobaczyć Smile

Przejdę zatem do czynnika ludzkiego Wink

:

Sean (Marcin Mroziński)- byłam bardzo ciekawa jak wypadnie w roli innej niż Raoul i jestem usatysfakcjonowana tym co zobaczyłam. Jego głos idealnie wpasował się w piosenki Smile

Aktorsko był tak dobry, że momentami się go troszkę bałam. Totalnie rozbroił mnie fragment w którym wręczył Mattowi różowiastego pluszowego kucyka po czym brutalnie zabrał mu uroczego krokodylka. Zresztą nie był to jedyny taki incydent ( Wink

).Chwilę później Matt zaproponował mu (jeżeli coś pokręcę to proszę aby mnie ktoś poprawił) lizaka w kształcie teletubisia za którego chciał dostać malutkie, żółciutkie kaczuszki- Sean lizaka zabrał, ale kaczuszek i tak nie dał. No i sposób w jaki odnosił się do Danny’ego. Pełen złości, wredoty i generalnie wszystkiego co najgorsze (a jak się chłopaki realistycznie pobili!).

Matt (Maciek Radel) czyli człowiek który nie mógł przestać się uśmiechać Very Happy

Słodziutki był. Na początku nakręcony („bo ja się tak cieszę że tu jestem” czy jakoś tak Wink

) do granic możliwości, z czasem coraz bardziej zagubiony, aż w końcu odnalazł siebie w tym wszystkim. Bardzo fajnie zagrana postać. Cudowne miny strzelał podczas sesji zdjęciowej, coś w stylu „ja nie chcę tu być, niech oni się na mnie nie gapią, ja chcę do mamy”. Szkoda tylko, że tak rzadko można było go usłyszeć solo, bo ma bardzo przyjemny głos.

Adam (Tomek Bacajewski) wiele się po nim spodziewałam, a on nie tylko sprostał moim oczekiwaniom ale wręcz je przeskoczył Wink

W pierwszej scenie nie mogłam oderwać od niego oczu- jak on świetnie tańczy! W ogóle przez sporą część spektaklu tak skutecznie kradł moją uwagę, że musiałam siłą od niego wzrok odrywać, żeby ogólnie spektakl jakoś ogarniać Wink

Do niego też należała spora większość najśmieszniejszych fragmentów- mam wrażenie, że w innym wykonaniu nie robiły by na mnie takiego wrażenia Smile

Na początku „Mandy” jego głos dosłownie wbił mnie w fotel. W ogóle nawet we fragmentach zbiorowych jego głos wyróżniał się (albo po prostu zaczynam mieć omamy słuchowe XD).

Danny (Michał Kruk) z początku nie do końca rozumiałam koncepcję tej postaci, ale dziś trochę nad tym pogłówkowałam i poskładałam do kupy Wink

Danny pragnie osiągnąć sukces solidnie wykonując swoją pracę. Poważnie podchodzi do tego co robi. Myślę, że Michał dobrze to zagrał. I ta radość gdy Sean zrobił z siebie błazna na rozdaniu nagród (szkoda tylko, że nie podali w jaki sposób do tego doszło Wink

)
Ale nic nie przebije przeprowadzonych przez niego badań rynku XD ciekawe co by było gdyby Wayland nie wkroczył do akcji XD

Jay (Jarek Derybowski) u Jarka na pierwszy plan wysuwał się taniec (ciekawe dlaczego? Wink

) jego popisy taneczne robiły wrażenie Smile

Zagrał również dobrze. Taki trochę z boku (na drugim planie), skrywający mhhroczną tajemnicę, ale troszczący się o resztę i w kryzysowych sytuacjach potrafiący załagodzić spory.

Wayland (Jan Jankowski) jestem bardzo na tak! Dokładnie tak wyobrażałam sobie menagera-krwiopijcę Wink

Zależało mu tylko na własnym zysku, chłopaków miał głęboko w d… wredny, wyrachowany i w końcu…pokonany Smile

Mandy (Olga Borys) średnio mi się w tej roli podobała. Miała momenty całkiem niezłe, ale sporo też było takich, gdzie była zbyt przerysowana i sztuczna. Zazdroszczę jej wygimnastykowania- szpagat zrobiła tak jakby była to najbardziej naturalna rzecz na świecie Wink

Sama w sobie postać Mandy bardzo mi się podoba- to jak troszczy się o chłopaków i w ogóle…

Robert (Maciej Robakiewicz) fajnie „wszedł” w rolę. Również opiekował się chłopakami (w szczególności Matt’em XD) zależało mu aby Wayland ich nie oszukał.

Nie mogę nie wspomnieć o tancerzach (Katarzyna Barcik, Monika Moskwa, Joanna Ziemczyk, Marcin Korczak- Żydaczewski, Andrzej Pieńko, Bartłomiej Zaniewicz) Bossssko tańczyli Very Happy

Dobrze Kochani, na dziś koniec. Może jak we mnie wstąpią nowe siły to skrobnę coś więcej o piosenkach Smile

Mam jeszcze taką malutką prośbę, jeżeli ktoś kojarzy jakieś śmieszniejsze teksty (a takich było sporo) byłabym wdzięczna gdyby je napisał, bo ja niestety większość pozapominałam. I jeżeli ktoś pamięta teksty piosenek których nie ma w programie (w szczególności Wake up call) to również niech się nie krępuje Wink

beti

Gdyby ktoś z Sz. P. Forumowiczów akurat był w Warszawie 31 maja i nie miał co robić, to uprzejmie donoszę, że na imprezie z okazji Dnia Dziecka na Polu Mokotowskim o godz. 17:10-17:30 na dużej scenie w plenerze będzie można zobaczyć fragmenty musicalu BOYBAND, a następnie Ł.Zagrobelnego jako gwiazdę wieczoru Smile

[link widoczny dla zalogowanych]

EDIT koncert odwołany z powodu ulewy Crying or Very sad

Kuncyfuna

Ekhym, ekhym.. Rozumiem, że mogę liczyć na to, że ktoś coś nagra? ;>

Karina

Czy wie ktoś może od kiedy można rezerwowac bilety na październikowy Boyband ??

beti

Karina

WOW dzięki Beti za info, choć przyznaje, że jestem troche zaskoczona, że tak wcześnie rusza rezerwacja Smile

Kuncyfuna

Mogłby ktoś napisać listę (chociaż częściowo) piosenek, które są w spektaklu?