Musicale Francuskie

Kuncyfuna

Wiem, że (przynajmniej na razie) pewnie i tak nikt tu nie napiszę, więc może zacznę...

Francuskie musicale albo się komuś jako tako podobają (prawie) wszystkie, albo żaden (zdarzają się wyjątki, chociaż z reguły tak właśnie jest..). Są bardzo specyficzne, zarówno pod względem muzycznym (a właściwie głównie pod tym względem), scenograficznym (może nie zawsze, ale z reguły), klimatycznym etc. Nie trudno zauważyć, że w 90% na scenie jest przepych i tłum na scenie.

Jako, że nie umiem pisać tak ładnie, jak Draco, może zacznę od opisywania poszczególnych spektakli. "Romeo et Juliette", "Le roi soleil" i NDDP pominę, bo o tym juz było, a po co się powtarzać.

-Le Petit Prince - czyli Mały Książę. Spektakl bardzo wierny książce (do tego stopnia, że są prawie takie same zdania). W roli Lotnika, znany niektórym z roli Frollo w NDDP, Daniel Lavoie. Fajnie, bajkowo przedstawiona historia, świetnie zrobione postacie epizodyczne (Pijak etc czy chociażby Róża). Scenografia jest genialna. Przynajmniej moim zdaniem. Wszystko jest takie, jakie sobie wyobrażałam czytając książkę. Muzyka jest czysto francuska. Nie wyróżnia się za bardzo, ale jest całkiem fajna. Tylko rzeczywiście, trzeba przesłuchać parę razy, żeby docenić.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

-Les Dix Commandements - 10 przykazań. Krótko mówiąc historia Mojżesza. No to chyba trzeci spektakl pod względem nie-nudności. Śliczne dekoracje, fajne efekty, bardzo dobrzy aktorzy, przeeeśliczna i dośc zróżnicowana muzyka.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych] - Kocham ten utwór
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

-Autant en Emporte le Vent - Przeminęło z wiatrem. Szczerze mówiąc nawet nie pamiętam, czy obejrzałam całość. W każdym razie połowę napewno. Bardzo klimatyczny spektakl, bardzo dokładnie osadzony w tamtej epoce. Niestety brak napisów nie jest pomocny, przy oglądaniu tego typu rzeczy. Muzyka nie wpadła mi w ucho za bardzo, podobna w klimacie do RetJ, jako że napisana przez tego samego człowieka (Gerard'a Presgurvic'a). Mi się jednak trochę mniej podobała.. główna bohaterka (swoją drogą córka kompozytora..) fajnie rusza szczęką.. xD
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych] - nie będę tłumaczyć, co to znaczy, ale po obejrzeniu nietrudno się domyślić Razz

-Don Juan - yyy.. Pan Jan Very Happy

Ten spektakl trochę się odróżniał od innych. Muzyka z motywami czysto hiszpańskimi, sam spektakl też bardzo hiszpański (jak na dzielo Francuzów..). Ogólnie nie zachwycił mnie, ale warto obejrzeć.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

-Les Enfants du Soleil - Dzieci Słońca (jakkolwiek by to nie brzmiało). Tutaj szczerze mówiąc obejrzałam tylko z pierwsze 15 minut (za to chyba z 5 razy Razz

). Niestety nie mam napisów, a w tym spektaklu trochę ciężko się połapać. Po nagraniu widać, że to chyba jeden ze starszych spektakli. Muzyka jest piękna.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

-Belles, belles, belles. Tego też nie obejrzałam (jeszcze), z tego samego powodu co Les Enfants.. Ale jeśli się dobrze domyślam, to chodzi o jakieś trzy dziewczyny, które są znanymi piosenkarkami (zaznaczam, że to tylko domysły!). Tutaj muzyka jest bardziej w wersji popowej, ale bez przesady. Całkiem fajnie się słucha.
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

-Dracula: Entre l'amour et la Mort. Twórcą spektaklu jest Bruno Pelletier, który jest też odtwórcą głównej roli. Zbyt wiele o tym spektaklu powiedzieć nie mogę, jako że na DVD wyszedł dopiero niedawno i nie zdąrzyłam się zaopatrzyć. Wygląda ciekawie.. No i muzyka.. Jest przecuuudna!
[link widoczny dla zalogowanych] - mój ukochany utwór (chociaż w tym spektaklu przy prawie każdym mogłabym to powiedzieć).
[link widoczny dla zalogowanych]
[link widoczny dla zalogowanych]

Dobra.. starczy tego na razie.. Razz

Draco Maleficium

Nie zapoznałam się jeszcze z linkami - lenistwo, lenistwo... Ale też niechęć do francuskiego musicalu ogólnie. Jakoś, nie wiem, nie przemawia do mnie. Muzyka średnio mnie rusza, klimat nie wzrusza, wykonawcy - cóż, chyba tylko jeden Bruno potrafi głosem wywołać we mnie coś więcej, ja po prostu nie lubię francuskich wokalistów, wolę dojrzałe, dźwięczne głosy.

Co nie zmienia faktu, że za linki jestem wdzięczna i w wolnej chwili chętnie je sobie przejrzę, żeby mieć chociaż pobieżne rozeznanie w tym specyficznym światku.

Kuncyfuna

Oooj.. nie zrażaj się tak od razuu.. Faktem jest, że ja też muszę naprawdę mieć ochotę, żeby obejrzeć cały spektakl któryyś, ale czasami naprawdę można znaleźć coś fajnego (np "Les Dix Commandements").

A tak w ogóle dzięki pewnej osobie, znalazłam DVD "Dracula: Entre l'amour et la Mort" i chyba sobie obejrzę nie długo... Achhh.. ta muzyka... ten Bruno... Razz

*Marti"*

Ja coś tak patrzę, że to będzie jeden z moich najbardziej lubianych tematów... Very Happy

Uwielbiam musicale, tak ogólnie, a jeśli chodzi o te francuskie to je po prostu kocham. Nie oglądałam ich dużo, tytuły podane w pierwszym poście są dla mnie obce, ale ciekawie brzmią... Szkoda, że tak mało osób się tutaj wypowiada, tylko 2, no ale ja dołączam do Was Smile

Kuncyfuna

Mamooo... nie wierzę! Strasznie się cieszę, że w końcu ktoś napisał coś w tym temacie Smile

Marti, czekam na jakieś relacje i wrażenia, ze spektakli Smile

Draco Maleficium

To póki Marti się nie rozkręci, chyba mogę napisać coś o "Les Dix Commandements," które to obejrzałam z Kunc w ramach Upojnych Nocy w Schronisku Wink

Spektakl bardzo... francuski. Czyli z rodzaju tych, które niekoniecznie trafiają w moje serducho. Bardzo efektowny, to prawda, i przyjemnie się patrzyło na bogactwo kostiumów oraz scenografii, które skutecznie przenosiło w czasy Egiptu i w egzotyczną historię Mojżesza. Główną atrakcją przedstawienia są najwyraźniej tancerze tła i właściwie nie było utworu, gdzie ktoś by nie pomykał w akrobatycznych ewolucjach, które owszem, cieszyły oko i z pewnością zachwycą każdego, kto się tym interesuje, ale ja jednak oglądam musical nie po to, aby podziwiać taneczne akrobacje i zdolności członków zespołu Smile

A niestety niewiele więcej mi zostało, bo główni wykonawcy nie zachwycają. Wokalnie bronił się Ramzes, który próbował ciekawie barwić swoje melodie różnymi "ozdobnikami" głosowymi, Mojżesz nie był specjalnie tragiczny i miał momenty dość ładne, ale ogólnie prezentował ten rodzaj wokalu, który niespecjalnie mi podchodzi. Jeśli chodzi o dziewczęta, cóż, żadna z nich poza jedną matką Mojżesza nie prezentowała szałowych umiejętności. Wokal drażniący i tyle Razz

Jeśli chodzi o aktorstwo, było niewiele lepiej, większość bohaterów prezentowała przez cały spektakl tę samą minę, Mojżesz był, a jakby go nie było, bardziej pasywny; ogólnie miałam wrażenie, że postaci było po prostu za dużo i ich jedynym celem było zaśpiewanie tego czy innego numeru i kręcenie się w tle. Po raz kolejny Ramzes był chyba jedyną osobą, która wyróżniała się dość interesującą interpretacją. Cóż, nie jest to typ widowiska, który by mnie porwał, po prostu przyjemnie się oglądało, a niektóre rzeczy wywoływały u mnie niezamierzoną przez twórców wesołość, inne nieco drażniły. Muzyka jak dla mnie była bardzo monotonna i może jedna melodia mi się spodobała, inne zlały mi się w jedno i żadna nie wpadła w ucho ani nie wydała się specjalnie melodyczna czy chwytliwa. Poza tym, bardziej przypominało to koncert niż spektakl, ale taka już chyba specyfika gatunku. Ja jednak wolę inne rodzaje musicali Smile

Kuncyfuna

Nie powiedziałabym, że to bardziej koncert, niż spektakl. W całej otoczce, czyli ogromna widownia, ludzie stojący na oklaskach pod sceną, dzikie piski (dużo bardziej dzikie, niż te nasze Smile

) może rzeczywiście i to też bardzo mi przeszkadza we francuskich produkcjach (oglądałam kawałek LRS nagrywanego amatorsko, z widowni, i w momentach kiedy wychodził Manu czy Christophe, był dziki szał, a aktorów usłyszeć się nie dało. Że już nie wspomnę o scenach, w których np taki Manu całował się z którąś z dziewczyn. I cały romantyczny klimat, zabierały ze sobą dzikie piski Smile

).

Draco Maleficium

W tym określeniu chodziło mi bardziej o brak teatralnego klimatu. Owszem, dużą rolę w tym odgrywał sposób organizacji widowni i jej zachowanie, ale i w strukturze spektaklu widać było, że jest to bardziej widowisko niż teatralny spektakl - każdy z wykonawców pokazany był niczym gwiazdor estradowy, tańce w tle, opowieść pokazana w sposób, który owszem, robił wrażenie, ale nie dodawał właściwie niczego ciekawego, znikoma gra aktorska i wokale takie, a nie inne... Brakowało mi granicy, która by mówiła, że to jest spektakl teatralny, a nie, dajmy na to, film czy koncert piosenek musicalowych w teatralnej otoczce. Brakowało mi iluzji, przeniesienia w inny świat, wciągnięcia w fabułę, magii przedstawienia, w którym ożywa inny świat. Może jestem staromodna Wink

*Marti"*

Jeśli chodzi o ten musical, to nie bardzo mam co do powiedzenia, bo niestety nie oglądałam... jedynie oglądałam filmik z Mon frere, i ta piosenka mi się spodobała... może dlatego, że pierwszy raz słyszałam ją w wykonaniu Merwana Rima, odtwórcy roli diuka w LRS... Razz

ogólnie spodobał mi się głos Ramzesa, taki jakiś potężny, natomiast Mojżesz tę piosenkę zaczął w jakiś taki mdły sposób... akurat to mi sie nie podobvało Sad

Właśnie staram się ściągnąć ten musical i inne, ale nie mam pojęcia, gdzie mogłabym to znaleźć... Próbowałam chyba wszędzie, ale albo znajduje w tak strasznej jakości, że aż strach oglądać, jak ludzie są zdeformowani, albo jakiś inny film pod tym samym tytułem, no i co mam zrobić??? Smile

Kuncyfuna

Polecam eMule Smile

Gdzie znalazłaś wykonanie Mervana? ;>