Huśtawki nastrojów

Kuncyfuna

Oskar jest zły... Byłam nastawiona, że na Franka nie pojadę, bo nie ma jak i tyle. A teraz mi podsunął bardzo logiczne rozwiązanie, że mogę pojechać do Kwidzyna, po Franku by mnie zawiózł do Gdyni i przenocował, a ja wróciłabym do Olsztyna w środę. Od biedy mogłabym przecież jechać pociągiem z Gdyni o 4 i prosto do szkoły xDDD Może i by to wyszło (pomijając to, że nawet nie mam biletu na Franka, ani żadnego normalnego połączenia do Kwidzyna), ale gdybym teraz oznajmiła mamie jaki mam plan na JUTRO to by chyba dostała zawału, a wcześniej zaczęła rzucać za mną talerzami i wyrzuciła z domu...

No i teraz jest jeszcze gorzej, bo mam świadomość, że TEORETYCZNIE jest szansa na tego Franka.. Sad

Wybijcie mi to z głowy!

Draco Maleficium

Jak się nie ma żadnej szansy, to też nie jest lepiej Sad

Niech ten dzień już się skończy! I jutrzejszy najlepiej też. Żebym się obudziła i odkryła, że już jest środa...

Kuncyfuna

Mateuo

Ja mam jeszcze gorszy powód przez który nie mogę jechać... Spróbujcie cieszyć się tym, że inni mogą zobaczyć Franka. Smile

Draco Maleficium

Mam chyba jakieś dziwne reakcje histeryczne. Chyba wzbiera we mnie chichot. Myślę o tworzeniu Sceny Sądu i jakoś mi tak... dziwnie. Lada chwila zatrzasną się za mną drzwiczki piekarnika chyba XD

I jeszcze słówko małe - Mateł, Ty to umiesz człowieka pocieszyć XD

polajda

miałam robione różne badania i w sumie wyniki nie za bardzo fajne mi wyszły i czuje sie dziwnie

Findurka

To był najpiękniejszy cmentarz na jakim byłam; drzewa, śpiew ptaków i ogólny smutek. Przez bramę śmierci wyjdę nocą z domu... Nie lubię pogrzebów, nie lubię tego rodzaju smutku, w którym pobrzmiewa tęsknota za rajem, nie lubię patrzeć na rodzinę, znajomych z opuchniętymi powiekami i udawać, że potrafię się z nimi solidaryzować w ich najosobistszym cierpieniu. A teraz jeszcze ukochane radio dobija mnie marszem pogrzebowym Szopena. Chyba położę się spać.

Draco Maleficium

Dawno nie byłam taka wykończona. Za mną bardzo przyjemny, acz początkowo strasznie deszczowy dzień pokazywania rodzicom okolic, wśród których spędziłam prawie cały rok szkolny. Ile żeśmy się nachodzili, to nasze, i boję się, że jutro podczas zwiedzania Edynburga po prostu trzeba mnie będzie nosić. Ale jestem szczęśliwa z tego, że moi bliscy są tu ze mną i widzą wszystko to, czym przez ten krótki czas żyłam. Zaraz idę spać - jutro kolejny dzień wrażeń.

wilhelmina

Jestem smutna, zdenerwowana, podłamana i wkurzona jednocześnie.

Nie pomogły cztery rozmowy i porady typu "Olej. Nie warto."

Nie wiem co myśleć. Nie mogę się uspokoić. A już myślałam, że wyrobiłam w sobie piękny mechanizm "mania wszystkiego zupełnie gdzieś".

Upadek ideałów. Kubeł zimnej wody. I żal do samej siebie, żal, bo naiwnie wierzyłam, że wizja świata, którą stworzyłam, jest prawdziwa. Że może być prawdziwa.

Lepszego hamulca dostać nie mogłam. I ta bezsilność.

Draco Maleficium

Jestem w domu.

To chyba powinno wystarczyc na oddanie całej tej błogości, w jakiej nurzałam się wczoraj Wink

Z tego wszystkiego zapomniałam nawet o istnieniu czegoś takiego, jak Internet - po prostu rozpakowywałam się powoli, czytałam, piłam herbatę z mamą i wypoczywałam. Dzisiaj też planuję się pobyczyc, z tym, że może już nie cały dzień w piżamie.

Widok kompletu biletów do Baduszkowej w kopercie jeszcze poprawia humor. Gdyby tylko przyszłośc nie była taka niejasna i pełna znaków zapytania, miałabym wakacje, jak się patrzy...