Tajemniczy Mr. Love

mefisto · Wysłany: Pią 11:04, 20 Mar 2009 Temat postu:

Tak mimochodem, bo jestem w pracy..
(Jak ktoś nie widział spektaklu- nie czytać dalej:)

@Findurka
Bardzo ciekawa interpretacja.

mefisto · Wysłany: Pią 11:13, 20 Mar 2009 Temat postu:

polajda · Wysłany: Pią 12:11, 20 Mar 2009 Temat postu:

Ja w ogóle nie myślałam o tym, czy to Billy albo Roxie.. dla mnie to była Pani i Pan Love ;p a to, że właśnie Rafał ma swoje charakterystyczne zrywy czy Magda to normalne, bo każdy aktor moim zdaniem ma coś charakterystycznego dla siebie co będzie się powtarzało w każdej roli.. ;p

mefisto · Wysłany: Pią 14:40, 20 Mar 2009 Temat postu:

Findurka · Wysłany: Pią 16:51, 20 Mar 2009 Temat postu:

Spoiler, prócz wyszczególnionego kawałka.

Mefisto:

Chodziło mi o "niekonsekwencję" (to słowo nie do końca mi tu pasuje, ale nie mogę znaleźć lepszego) związaną z poprzedzającą akcją, gdzie Ada wyciąga na wierzch wszystkie "brudy" ze swojego życia, a Love okazuje się być oszustem, i wcale nie jest mu źle z tym, że zranił kobietę winną tyle tylko, że miała ładną broszkę. A morderstwo, które przynajmniej wg mnie dobrze wpisywałoby się w to drugie, brutalniejsze dno, zostało skrócone do migawki, i niknie mi we wspomnieniach. Nie mam zamiaru poprawiać reżysera: po prostu zupełnie inaczej bym to sobie wyobrażała, nasuwa mi się kilka myśli, dlaczego akurat tak, ale o tym kiedy indziej.

TO NIE SPOILER:
Z kolei wniosek o przegadaniu bierze się właśnie z tego, że aktorzy mnóstwo kwestii wypowiadają do samych siebie, a może kaczek w parku (bo nas tam teoretycznie nie ma, prawda?). Gra słów jest świetna, przyznaję. Ale jak dla mnie, co za dużo, to nie zdrowo i pod koniec pierwszego aktu byłam tym lekko zniecierpliwiona.
END

mefisto · Wysłany: Pią 17:17, 20 Mar 2009 Temat postu:

@Findurka

Ten dualizm interpretacyjny jest bardzo znamienny, bowiem dowodzi, że kobieta i mężczyzna mogą podobną scenę odebrać dwojako. Jedni kierują się rozumem, drudzy sercem. Ale nie do końca. W momentach krytycznych dla poszczególnych bohaterów te cechy przenikają się, zawiązują a nawet przechodzą weń. Pokrętne osobowości;)

Natomiast konwencja didaskalii mnie się podobała. Dodała kolorytu, a i była asumptem do gry gestów.

Dobra, muszę wysiadać z pociągu i udobruchać moją Wybrankę, bo mnie chyba zabije, że byłem sam na Tajemniczym;)
Oczywiście jak przystało na faceta - wychodzę oknem:))

Kuncyfuna · Wysłany: Sob 16:04, 21 Mar 2009 Temat postu:

Reżyser o spektaklu: TU

Findurka · Wysłany: Sob 20:24, 21 Mar 2009 Temat postu:

Na stronie teatru pojawiło się kilka zdjęć.

tamara_elle · Wysłany: Sob 21:44, 21 Mar 2009 Temat postu:

Zdjęcia są już od kilku dni:)

wilhelmina · Wysłany: Sob 22:07, 21 Mar 2009 Temat postu:

Spektakl bardzo mi się podobał. Ale spodziewałam się czegoś innego, bardziej rozrywki dla tłumu. I publiczność chyba też, bo oklaski nie były zbyt entuzjastyczne.
Niesamowicie gorzki spektakl. Ale jakże prawdziwy. W jednej chwili się śmiałam, a w kolejnej byłam bliska płaczu. Każde słowo naładowane dużą dawką emocji. Ach, piękne!
Brawo dla obojga aktorów. Odwalili kawał naprawdę dobrej roboty. Szczególnie zachwyciła mnie Magda Smuk - niesamowita gra.

Nie jest to spektakl dla każdego. Nie jest to łatwa rozrywka. To gorzka, smutna prawda przeplatana komicznymi scenkami. Przeżywałam głęboko. Chyba dla mnie spektakl na raz.