Publiczność

Mateuo

A jeszcze było pójście moje i Kunc po ochroniarza na plenerowym, żeby wyprowadził dwóch idiotów. Very Happy

Kuncyfuna

Tak sobie pomyślałam, że to chyba rzeczywiście kwestia spektaklu.. Na Pięknej publicznośc zachowywała się całkiem fajnie. I nawet czasami ktoś piszczał między utworami (oczywiście nie mówię tu o nas Razz

). Najbardziej rozczulające sa maluchy, które wstają! Czasami dzieciaczki moglyby uczyć rodziców..

Vi ^^

Kuncyfuna

Takie buraki zawsze się znajdą.. W mojej klasie myślę, że by było całkiem spoko. Nawet planujemy z kilkoma dziewczynami, żeby pójść do naszego Jaracza. A tak ogólnie to pewnie z 3 dziewczyny by gadały, jeden chłopak i jeden by się śmiał cały czas (on ma swój świat, więc to inna historia). Nie ma co narzekać, bo zawsze tak jest przy grupowych wyjazdach. Cieszcie się, że w ogóle możecie jechać Wink

Findurka

U mnie na grupowych nie było źle, pomijając jedzenie czego się da przed spektaklem i w przerwie ("chcesz ciastko? ale na pewno nie?"). Może dlatego, ze wybierałam sobie miejsce jak najbardziej z przodu i blisko środka (nie ma to jak zaprzyjaźnić się z psorem wydzielającym bilety ^^), więc prawie nikt się koło mnie nie przeciskał, a na oklaskach nie zwracałam większej uwagi na to, czy znajomi siedzący gdzieś tam za mną wychodzą już czy nie.

Co do stroju: raz zdarzyło mi się widzieć w teatrze gościa w pomarańczowym dresie (!) z nadrukiem w dolary Very Happy

Weronika

Denerwuje mnie klaskanie w trakcie Drogi Krzyżowej na Franku! Nie uchodzi, nie tylko burzy klimat,ale świadczy o niezrozumieniu tematyki. Fakt, że wtedy ,kiedy można klaskać, różnie z tym bywa: nagle wszyscy przypuszczają szturm na szatnię. Irytujące. A tych "komórkowców " bym wyprosiła z widowni. Pobyt w teatrze to czas tylko dla widza, jego duszy, a nie przyziemnych prywatnych spraw. Doba ma dość czasu, by załatwić inne sprawy, a teatr to jak inny wymiar.

Draco Maleficium

To ktoś kiedyś klaskał W TRAKCIE "Drogi Krzyżowej"?!!! Evil

Takich typów to tylko wieszać, najlepiej przed wejściem, tak dla przykładu. Po scenie, kiedy Franciszek spada z platformy i trwa ta magnetyczna, dźwięcząca cisza - wtedy, po paru sekundach, zazwyczaj ludzie otrząsają się z transu (tudzież się budzą) i nagradzają aktora, bo zwykle jest to najlepiej odegrana scena wieczoru i faktycznie zasługuje na największe brawa. Ale w trakcie... Mord, mord w oczach.

EDIT: Na "Makbecie" przyuważyłam dość ciekawe zjawisko - otóż widzowie wracali z antraktu objuczeni rozmaitymi kubkami z kawą, z alkoholem, z torebeczkami czy innymi artykułami w celach konsumpcyjnych O.o Bileterki nie reagowały. Może to tutaj normalne się zrobiło, żeby jeść i pić w trakcie przedstawienia? Nie wiem. Poza tym widownia zachowywała się wzorowo, ale tego nienasyconego głodu zrozumieć nie mogę. Dla mnie teatr to doświadczenie, które chcę czerpać garściami, całą sobą, a nie dzielić uwagę między aktorów na scenie a zawartość torebki z orzeszkami. Ale może ja dziwna jakaś jestem.

Enid

A ja to nie lubię jak ktoś zaczyna klaskać zanim Beatrycze zdąży poprawić sobie sukienkę.

Miałam na Fame koszmaaaarną widownię, ale, o dziwo, wcale mi to nie przeszkadzało. Dość powiedzieć o dziewczynie siedzącej koło mnie, która szturchała mnie za każdym razem kiedy na scenę wychodził Kaliszuk, ale warto wspomnieć również o wyciągnięciu toreb czipsów natychmiast po zgaszeniu świateł, pokrzykiwaniu do dalszych rzędów, i soczystych komentarzach; ostatnie, wykrzyczane "Bo L.A!!!", komentarz obok, z wyraźnym niesmakiem "ja pierd..."

Ale obgadywanie publiczności nic nie da. Każdy przychodzi i robi se na co ma ochotę. Ja się rozwalam na siedzeniu i piszczę na poważnym spektaklu, ktoś może sobie jeść czipsy, jeżeli nie sypie dookoła.

Vi ^^

Myślałam, że padnę.
Fame trwa jakieś 15 minut i nagle z parteru (siedziałam na balkonie) podnosi się około siedem osób i wychodzą! Myślałam, że ktoś chciał iść do toalety (oczywiście przed spektaklem nie można pójść do toalety- toż to awykonalne!), ale siedmiu osobom zachciało się w tym samym momencie?! Ciekawe, czy potem weszli, bo jakoś się tam nie spojrzałam.

Fame jeszcze się na dobre nie zaczęło, a koleś z rzędu przede mną (dobrze, że nie siedział centralnie przede mną, bo poczułby moją rękę na swoim ryjku) pyta się: kiedy będzie przerwa i ile będzie trwać (w obawie, czy aby na pewno zdąży wyskoczyć na fajkę).

Publicznośc piątkowa- ½ fajna- druga połowa głupia. Podnosi się pół sali, a druga połowa siedzi, bo za ciężko jest podnieść swoje cztery litery.
Nikt nie mógł się do spektaklu przyczepić, bo nie było do czego, ale mimo to przecież właściwie nie było podowu dla, którego trzeba się podnieśc, nie? Neutral

W teatrze, a właściwie wśród widowni teatralnej panuje moda na Justina Timberlakea, jak to określił mój znajomy (,,Nie wiesz?! Justin i te sprawy’’ i tu nastąpił brecht). Co drugi koleś w kapelusiku a’la Justin.

ola